12 marca 2019 r. klasa V d zaprezentowała uczniom klas IV-V montaż słowno-muzyczny poświęcony naszej małej Ojczyźnie. Legendy świętokrzyskie, wiersze, piosenki oraz prezentacja multimedialna przybliżyły zgromadzonym  historię powstania Kielc i burzliwe dzieje miasta na przełomie IX wieków historii. Przybliżyli region świętokrzyski z bogatym dziedzictwem przyrodniczym, urzekającymi krajobrazami Gór Świętokrzyskich, przedstawili jego główne atrakcje: gołoborza, rumowiska skalne, jaskinię „Raj”, dąb Bartek w Zagnańsku, Wąwóz Królowej Jadwigi i  Góry Pieprzowe w Sandomierzu, Puszczę Jodłową.

(…)
„W uszach moich trwa szum twój, lesie dzieciństwa i młodości, choć tyle już lat nie dano mi go słyszeć na jawie! Przebiegam w marzeniu wyniosłe góry – Łysicę, Łysiec, Strawczaną, Bukową, Klonową, Stróżnę; góry moje domowe – Radostową i Kamień – oraz wszystkie dalekie siostrzyce. Nie ja to już, człowiek dzisiejszy, wciągam zdrowy mi płucami tameczne powietrze, kryształ niewidzialny, niezmierzone, nieskazitelne, przeczyste dobro – zimne, nieskalane oddechem, zgnilizną...” „Puszcza jest niczyja, nie moja, ani twoja, ani nasza, jeno boża, święta!”

W regionie świętokrzyskim zachowało się wiele elementów tradycyjnej kultury ludowej, rozumianej zarówno w sensie materialnym, jak i obyczajowym.  Niepowtarzalny, malowniczy krajobraz wiejski tworzą układy wiosek i pól, tradycyjne zabudowania chłopskie, przydrożne figury i krzyże, drewniane kościoły i kaplice. Kultywowane są niektóre dawne zwyczaje, a nawet zachowano wiarę w przesądy. Niezwykle żywa jest ludowa twórczość artystyczna.
Uczniowie zaśpiewali piosenki ludowe i zachęcili zgromadzonych do wizyty w Parku Etnograficznym w Tokarni koło Chęcin.
Wędrówka po  regionie  i mieście zakończyła się prawie w centrum Kielc na Osiedlu  Pod Dalnią  bo tu mieszkamy, uczymy się i bawimy. Tu mamy najcudowniejsze miejsce na ziemi, otaczani jesteśmy miłością rodziców, sympatią koleżanek i kolegów. Tu jest nasza szkoła.

(…)
„Poznaję, poznaję tę wstęgę błękitną
i zamek na wzgórzu, kwiaty wkoło kwitną.
To Kielce, lecz widok wciąż się jeszcze zmienia.
Chwileczkę, chwileczkę - mam chyba awarię widzenia.

Raz jeszcze popatrzę, tak, tak drodzy moi
w tej oto lunecie nasza szkoła stoi.
Bo u nas najlepiej, u nas, w naszej szkole.
I ja ponad inne - naszą szkołę wolę!”